ﮔﻤﺎﻥ ﮐﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﺩﯾﺮ ﺑﺎﺷﺪ...ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﮔﺮﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭ ﮐﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ...ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﻣﯿﻠﺮﺯﺩ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﮔﻪ ﺭﺍ ﺧﯿﺲ ﻣﯿﮑﻨﺪ...ﻫﺮﺑﺎﺭ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻧﻮ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﺗﺎ ﺍﺯﯾﻦ ﺑﺮﮔﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻡ ﺗﺎ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭﺩﻡ ﺭﺍ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻧﻮ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺗﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮑﺸﻢ...ﺍﺯﯾﻦ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﮐﻨﺘﺮﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ...ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﮐﻠﻤﻪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ...
از برچسب هایی که گذاشتی خجالت کشیدم
خجالتی-______-
یه اکانت درست کن بیا چارتا پست بذار منکه تنبلم تو وبلاگو بچرخون-.-